Voorwoord VNVA nieuwsbrief september 2025

Hoop

Het nieuwe academisch jaar 2025-2026 is alweer geopend. En zo kijkend naar alle thema’s of zelfstrategieën die door het land zijn benoemd, werd mijn nieuwsgierigheid gewekt door de Radboud Universiteit die het jaar opende in het teken van ‘Hoop’. Een woord dat zo verweven is in onze taal, soms vanuit automatisme, soms vanuit onzekere of wanhopige situaties uitgesproken. Gebruik jij hoop als anker en/of als motivator bij tegenslagen? En hoe houd je hoop met alle uitdagingen die zich van micro- tot meso-niveau in deze 21^e eeuw aandienen?

Václav Havel zei er dit over: “Hoop is niet hetzelfde als optimisme. Het is niet de overtuiging dat iets goed zal aflopen maar de zekerheid dat iets zinvol is, ongeacht hoe het afloopt.”

Mij meer verdiepend in dit thema doet het mij denken aan de hoop of wanhoop die wij als artsen zien en voelen bij patiënten rondom een ziekteproces. Maar in ‘hopen’ zit ook een bepaalde energie en weerbaarheid. Ik bewonder de mensen op wiens pad serieuze tegenslagen lagen of nog steeds liggen en die toch hoopvol blijven. Bij authentieke leiders bestudeer ik graag hoe het doel en de weg ernaartoe wordt geschetst. Hoop is tenslotte vaag en richtingloos zonder een doel, in afwezigheid van een aantrekkelijke visie van de toekomst.

Op de agenda van de VNVA staan alvast twee prachtige fysieke symposia met een zeer feestelijk karakter. Onze afdeling in Noord-Nederland viert haar XIV^e lustrum op 3 oktober 2025. Op 5 en 6 juni 2026 organiseren wij een tweedaags internationaal congres als lid van de Noord Europese regio van de Medical Womens International Association (MWIA). Wanda de Kanter zal hier de VNVA Els Borst Oeuvreprijs uitgereikt krijgen. Het thema: “Transgenerational resilience”. Ik kijk hiernaar uit!

Voor ons zal dit jaar in het teken staan van verdere investering in de positie van de vrouwelijke arts, op ieder moment in haar carrière. Vanuit ons klinkt de meerwaarde van feminiene competenties (human skills) inclusief het belang van empathisch leiderschap. Bezuinigingen vragen om creativiteit, dus juist nu verdiepen we ook de gesprekken over diverse en inclusieve teams.

Wij spreken de hoop uit dat het bepleiten van gender- en cultuursensitieve zorg, (psychologische) veiligheid, het dichten van gezondheids-/ loon- en pensioenkloof én goede zelfzorg allemaal volstrekt overbodige onderwerpen zijn. Gewoon, omdat het goed geregeld is. Tot het moment dat dit zo is, werken we hard aan alle thema’s. Doe jij mee?

Geneviève Koolhaas-Martis,

Voorzitter